TFN distilled in 1966

img_3493Wanneer we zeggen dat Pieter iets lekker uit zijn kelder zal halen weten de echte whiskylovers dat het de moeite zal zijn om in te schrijven.
We vonden Mario Groteklaes bereid om deze mooie flessen uit 1966 van wat tekst en uitleg te voorzien.

Set 1 zijn een aantal bottelingen van Hart Brothers. Allemaal redelijk laag in alcohol.

We beginnen met Glenburgie. zeer laag in alcohol, korte afdronk maar toch wel een mooie smaak in de mond. Serge Valentin scoort dit vreemd genoeg ‘maar’ 75. Later op de avond zal deze low-alcohol dram echter wel wegvallen tov het andere geweld.
Next up: Bruichladdich. Wow, prachtige neus. Oude laddie: zelden ontgoochelend en ook nu niet. Mario vertelt ons dat in tegenstelling met de opkomende NAS bottelingen Bruichladdich de andere richting uitvaart en terug een 10yo op de markt zal zetten van de 3 merken die ze in huis hebben.
Nummer 3 is een Highland Park. Vreemde neus in het begin maar die trekt helemaal weg en levert ons toch weer een mooie HP op.

Set 2 zijn de DL OMC’s en we starten met Banff. Dit is absolute top. Interessant weetje: Banff is de distillery die het meest getroffen werd door brand, ongevallen en zelfs ontploffingen.

We gaan verder met een Tullibardine. Zo een typische hit or miss distillery. En deze is echt legendarisch, niet voor zijn geweldigheid alhoewel de meningen hierover verdeeld zijn, maar om die typische speculoos- of peperkoeksmaak. Zelfs Mario heeft geen idee waar dit vandaan komt.
Laatste whisky van de avond is een Glen Mhor (spreek uit Glen Voor). Hmmm die neus, zware sherry, absoluut geen offnotes, volle smaak in de mond. Voor mij persoonlijk de winnaar van de avond.

De eindstand van deze supertasting was: Banff, Glen Mhor, Bruichladdich.
Bedankt Pieter en Mario.